Afsluiten en een nieuw begin!
Door: marloesinbuenosaires
27 December 2010 | Argentinië, Buenos Aires
Zoals verwacht was het afscheid voor mij zwaar. Maar voor we aan dit afscheid konden beginnen hadden we de beste binnenkomst ooit. Terwijl wij vol met tassen met kadootjes het weeshuis binnenkomen zien we de kok (die nooit wat met de kinderen doet) en 1 van de leidinggevende KNUTSELEN met de kinderen. Helemaal op eigen initiatief, de kinderen waren rustig en het was geweldig om te zien aangezien dit het hele doel van onze anwezigheid is geweest. Eigenlijk dus de perfecte dag om afscheid te nemen.
We hebben veel tijd besteed in het maken van de kerstkadootjes voor alle kinderen en deze vielen dan ook boven verwachting in de smaak. De meiden waren verrast en zo blij met hun nieuwe kleren en de jongens met hun kleur- en voetbalboeken. Ze hebben mij 100 keer bedankt, geknuffeld en gekust. Heerlijk om de kinderen zo blij te zien. Zelfs de leiding keek er met grote ogen na en begon spontaan te klappen voor alle mooie spullen.
Voor de 2 voetbal fans in het weeshuis heb ik een voetbalboekje gemaakt met alle fotos van de wedstrijd waar ik een tijdje geleden heen ben geweest. Alfredo klampten zich aan mijn been vast van blijdschap en liet me niet meer los. Het is fijn om met deze kleine dingen de kinderen een topdag te bezorgen.
Toen we klaar waren met de kadootjes was het tijd om afscheid te nemen, hoewel ik dit zo lang mogelijk heb proberen uit te stellen. Opeens begon de hele groep, inclusief de leiding, voor ons te zingen en te klappen. Omdat de kinderen zo blij waren en alle gezichten op ons waren gericht wilde ik natuurlijk niet gaan huilen. Maar dat was moeilijk. Een van de meiden zag waterige oogjes en ik wist nog net te vluchten naar de keuken voor ze naar me toe kon komen. Toen ik de ogen weer droog had en naar binnen liep kwam Pablo (mijn lieve vriendje) naar me toe: Marloes moet je huilen? Paola zei dat je moest huilen. Na flink wat ontkenningen stak hij zijn handjes in de lucht, tilde ik hem op en begon hij mijn wang aan te vallen met honderden kusjes. Vreselijk. Toen ik hem neer wilde zetten klamte hij zich om mijn benen heen en uiteindelijk heeft iemand anders hem van me af moeten halen. Bah, afscheid! Ik vond het echt heel moeilijk.
Gelukkig konden we na dit afscheid de bus in stappen op weg naar de dolfijnen, walvissen, zeeleeuwen en pinguings in Puerto Madryn. Het was goed om ergens anders aan te kunnen denken en een leuke tijd te hebben. Deze 3 dagen hebben we een top tijd gehad. Wat is dit land mooi en hoe gaaf is het als er walvissen van 17 meter onder je kleine bootje zwemmen! Ik kan moeilijk uitleggen hoe mooi dat was en wat voor een gevoel het geeft als ze hun hoofd 1 meter naast de boot even aan je laten zien. Ook de andere dieren waren fantastisch en ondanks de hitte (bijna 40 graden) heb ik er ontzettend van genoten.
Na dit lange weekend weer de bus in voor 19 uur op weg naar Buenos Aires. Bram zou tenslotte de volgende dag aankomen. Na (natuurlijk) wat vertraging en een gecancelde vlucht is hij uiteindelijk aangekomen en hebben we 3 leuke dagen in Buenos Aires gehad inclusief een geweldige kerstavond in mijn oude hostel waar ik 9 weken heb geslapen. Kun jij je een kerstavond voorstellen met heel veel eten, nog veel meer drank in een zwembad? Nou wij nu in ieder geval wel. We zijn er 2 dagen ziek van geweest, alles kwijt geraakt maar het was top!
Daarna zijn Bram en ik de bus in gestapt om 17 uur te reizen naar Iguazu. De grootste watervallen van de wereld waar we ons nu nog steeds bevinden. Deze watervallen liggen op een 3 landen punt van Paraguay, Brazilie en Argentinie. Vandaag hebben we Brazilie bezocht en morgen de hele dag in het park aan de Argentijnse kant. De watervallen zijn prachtig, het stikt er van de vlinders en het lawaai is enorm. Je loopt echt in de rimboe, het is stik benauwd maar alles de moeite waard!
De kerst zit er al op en oud & nieuw komt er aan. We zitten dan nog wat noordelijker in Salta en gaan dus de echt 40 graden in. Kan me het nu nog niet voorstellen aaangezien we normaal buiten staan te kleumen van de kou tijdens het vuurwerk. We genieten hier vol op en we hebben het echt naar onze zin. Hoewel ik ook zin heb om iedereen in Nederland weer te zien ga ik eerst nog even 2 weken Argentinie en misschien zelfs Bolivia bekijken!
Voor iedereen die ik niet meer spreek: een hele fijne jaarwisseling en tot over een lange 2 weken!
Liefs vanonder de watervallen.
x
We hebben veel tijd besteed in het maken van de kerstkadootjes voor alle kinderen en deze vielen dan ook boven verwachting in de smaak. De meiden waren verrast en zo blij met hun nieuwe kleren en de jongens met hun kleur- en voetbalboeken. Ze hebben mij 100 keer bedankt, geknuffeld en gekust. Heerlijk om de kinderen zo blij te zien. Zelfs de leiding keek er met grote ogen na en begon spontaan te klappen voor alle mooie spullen.
Voor de 2 voetbal fans in het weeshuis heb ik een voetbalboekje gemaakt met alle fotos van de wedstrijd waar ik een tijdje geleden heen ben geweest. Alfredo klampten zich aan mijn been vast van blijdschap en liet me niet meer los. Het is fijn om met deze kleine dingen de kinderen een topdag te bezorgen.
Toen we klaar waren met de kadootjes was het tijd om afscheid te nemen, hoewel ik dit zo lang mogelijk heb proberen uit te stellen. Opeens begon de hele groep, inclusief de leiding, voor ons te zingen en te klappen. Omdat de kinderen zo blij waren en alle gezichten op ons waren gericht wilde ik natuurlijk niet gaan huilen. Maar dat was moeilijk. Een van de meiden zag waterige oogjes en ik wist nog net te vluchten naar de keuken voor ze naar me toe kon komen. Toen ik de ogen weer droog had en naar binnen liep kwam Pablo (mijn lieve vriendje) naar me toe: Marloes moet je huilen? Paola zei dat je moest huilen. Na flink wat ontkenningen stak hij zijn handjes in de lucht, tilde ik hem op en begon hij mijn wang aan te vallen met honderden kusjes. Vreselijk. Toen ik hem neer wilde zetten klamte hij zich om mijn benen heen en uiteindelijk heeft iemand anders hem van me af moeten halen. Bah, afscheid! Ik vond het echt heel moeilijk.
Gelukkig konden we na dit afscheid de bus in stappen op weg naar de dolfijnen, walvissen, zeeleeuwen en pinguings in Puerto Madryn. Het was goed om ergens anders aan te kunnen denken en een leuke tijd te hebben. Deze 3 dagen hebben we een top tijd gehad. Wat is dit land mooi en hoe gaaf is het als er walvissen van 17 meter onder je kleine bootje zwemmen! Ik kan moeilijk uitleggen hoe mooi dat was en wat voor een gevoel het geeft als ze hun hoofd 1 meter naast de boot even aan je laten zien. Ook de andere dieren waren fantastisch en ondanks de hitte (bijna 40 graden) heb ik er ontzettend van genoten.
Na dit lange weekend weer de bus in voor 19 uur op weg naar Buenos Aires. Bram zou tenslotte de volgende dag aankomen. Na (natuurlijk) wat vertraging en een gecancelde vlucht is hij uiteindelijk aangekomen en hebben we 3 leuke dagen in Buenos Aires gehad inclusief een geweldige kerstavond in mijn oude hostel waar ik 9 weken heb geslapen. Kun jij je een kerstavond voorstellen met heel veel eten, nog veel meer drank in een zwembad? Nou wij nu in ieder geval wel. We zijn er 2 dagen ziek van geweest, alles kwijt geraakt maar het was top!
Daarna zijn Bram en ik de bus in gestapt om 17 uur te reizen naar Iguazu. De grootste watervallen van de wereld waar we ons nu nog steeds bevinden. Deze watervallen liggen op een 3 landen punt van Paraguay, Brazilie en Argentinie. Vandaag hebben we Brazilie bezocht en morgen de hele dag in het park aan de Argentijnse kant. De watervallen zijn prachtig, het stikt er van de vlinders en het lawaai is enorm. Je loopt echt in de rimboe, het is stik benauwd maar alles de moeite waard!
De kerst zit er al op en oud & nieuw komt er aan. We zitten dan nog wat noordelijker in Salta en gaan dus de echt 40 graden in. Kan me het nu nog niet voorstellen aaangezien we normaal buiten staan te kleumen van de kou tijdens het vuurwerk. We genieten hier vol op en we hebben het echt naar onze zin. Hoewel ik ook zin heb om iedereen in Nederland weer te zien ga ik eerst nog even 2 weken Argentinie en misschien zelfs Bolivia bekijken!
Voor iedereen die ik niet meer spreek: een hele fijne jaarwisseling en tot over een lange 2 weken!
Liefs vanonder de watervallen.
x
-
27 December 2010 - 23:53
Wilma & Wim:
Hé Marloes,
Zag net je bericht/verslag verschijnen.
Het afscheid zal moeilijk geweest zijn, maar dat je het effect van jullie knutselen met de kinderen nu al kon meemaken (de kok) moet toch het grootste compliment zijn!
Ik wens jou en Bram een fijne jaarwisseling en een heel gelukkig 2011 :-)
Geniet van je vakantie in Argentinië, maar Bolivia lijkt ons een beetje gevaarlijk. Maar je bent oud en wijs genoeg. :-(
Veel liefs uit Leuth en trek wel een dikke trui aan als je terugkomt. Van 40 graden naar plm -5 tot -15 Brrr.
We horen wel van je. Dikke kus en geniet ze. -
28 December 2010 - 02:12
Wendy:
Hey Marloes,
Goed om te horen dat je daar ook echt verandering aan gebracht hebt. Mocht je nog wat tijd over hebben in de komende jaren dan zou het fijn zijn als je in Suriname ook laat zien dat het anders kan. Hier worden kinderen serieus nog steeds geslagen met een stok wanneer ze niet luisteren.
Wat leuk dat je nu samen met Bram van de mooie omgeving kan genieten. Ik ben benieuwd naar je foto's! Hele fijne jaarwisseling!!
Liefs Wendy -
28 December 2010 - 07:33
Lisa:
Hee Marloes,
Wat jammer om afscheid te nemen van de kinderen. Echt leuk om de veranderingen te zien waar jij voor hebt gezorgd! Pluim voor Marloes. Ben echt super trots op je dat je dit allemaal doet en dat je overal heen gaat. Nergens bang voor maar gewoon doen. Heb zin om je weer te zien dus kijk uit naar je terugkomst. Maar geniet nog eerst maar eens lekker van het heerlijke weer en het leuke land daar.
Tot over twee weken zus.
Dikke kus Lisa -
28 December 2010 - 10:35
Rozemarijn:
Heyy Marloes!
Erg leuk om altijd je verhalen te lezen! Maar waarschijnlijk is dit de laatste? Want over iets meer dan 2 weken ben je al weer terug in NL!
Ik lees je stukje over afscheid en weet zo goed hoe het voelt! Gelukkig heb je nu gelijk afleiding: het reizen en Bram! Geniet tot die tijd van al die landen die je aan het bezoeken bent (en de warme temperaturen, want je hebt vast wel gehoord hoe het hier is ;))
Lieve groetjes,
Rozemarijn -
28 December 2010 - 15:59
Carlijn:
Hey Marloes!
Je verhaal klinkt super:) En wat een afscheid bij het weeshuis zeg, super ook van dat op eigen initiatief spelen. Wie had dat gedacht. Stiekem ben ik wel jaloers op je, hier in Nl is het koud en ik ben ook al weer volop aan het werk. Dus geniet nog van de tijd die je er hebt,voor je het weet is die voorbij!
Een hele fijne jaarwisseling gewenst,
dikke kus Carlijn -
29 December 2010 - 10:15
Simone:
Heej Loes,
Ik kan me goed voorstellen dat het lastig is om afscheid te nemen!!
Geniet nog ff de laatste 2 weken samen met bram.. wij hebben hier een witte kerst gehad en misschien nog wel een witte o&n, maarjaa het duurt nog wel ff voor alle sneeuw weg is misschien maak je er nog wat van mee;)..
Hele dikke kus en tot snel
(L)Simone en Thomas
